သတိရမိတဲ့ ငါ့ရြာကေလးဆီသို့

၂ ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ခြဲခြာေနရတဲ့ ေ၀းကြာေနရတဲ့ ငါ့ရြာကေလးနဲ့ ဒီေန့ပဲ ငါ့ရြာကေလးဆီကို ငါျပန္ရေတာ့မယ္ ............. ခဏေနဆို ငါ့အေဖလာၾကိဳေတာ့မယ္ေလ ........ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္မွာ ရွိတဲ့ ရွုခင္းေတြကို ၾကည့္ရင္ အံု့မွုိင္းေနတဲ့ မိုးေကာင္ကင္ေအာက္မွာ မိုးရနံ့ကို ငါရွဳရွုိက္ခြင့္ ရေတာ့မယ္ေလ .... ေနျပည္ေတာ္ ကားလမ္းေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီးရင္ ငါ့ရြာကေလးကို ငါျမင္ရေတာ့မယ္ ........ တစ္ရြာလံဳး အုန္းပင္ေတြ အျပည့္နဲ့ ငါ့ရြာေလးသာယာတာကေတာ့ ပဲရစ္က ရွဳခင္းေတြလဲ မွီမယ္လို့ ငါမထင္ဘူး ....... ရြာထဲ၀င္လို့ ငါ့အိမ္ေရာက္ရင္ (၂) ပတ္ ေလာက္ခြဲေနခဲ့ရတဲ့ အေမ့ရဲ့ အျပံဳးမ်က္နွာက ဆီးၾကိဳေတာ့မယ္ ....... ငါအရမ္းေပ်ာ္တယ္ သူငယ္ခ်င္းတို့ရယ္ ......... နင္တို့ေရာ ငါ့ကိုယ္စား ငါ့ရြာေလးကို တစ္ခ်က္ေလာက္ျမင္ေယာင္ၾကည့္ေပးပါအံဳး ....... ငါကေတာ့ ငါ့စိတ္အစဥ္ ငါ့အာရုံက ငါ့ရြာကေလးကို ဦးတည္ရင္းနဲ့ေပါ့ .........